معنی سازش پذیر - جستجوی لغت در جدول جو

سازش پذیر

مایل و راغب به علم و فضل، دانش پذیرنده، پذیرندۀ علم و دانش، برای مثال جهان دیده دانای روشن ضمیر / چنین گفت کای شاه دانش پذیر (نظامی۶ - ۱۰۶۴)

فرهنگ فارسی عمید

پوزش پذیر

پذیرندۀ پوزش، عذرپذیر، کسی که عذر گناهکار را بپذیرد و از گناه او درگذرد، برای مثال به دل یاد کار گذشته مگیر / که یزدان به بنده ست پوزش پذیر (فردوسی - لغت نامه - پوزش پذیر)، خداوند بخشندۀ دستگیر / کریم خطابخش پوزش پذیر (سعدی۱ - ۳۳)

پذیرندۀ پوزش، عذرپذیر، کسی که عذر گناهکار را بپذیرد و از گناه او درگذرد، برای مِثال به دل یادِ کار گذشته مگیر / که یزدان به بنده ست پوزش پذیر (فردوسی - لغت نامه - پوزش پذیر)، خداوند بخشندۀ دستگیر / کریم خطابخش پوزش پذیر (سعدی۱ - ۳۳)

فرهنگ فارسی عمید

دانش پذیر

(دَ اُ دَ / دِ)

مخفف دانش پذیرنده. که دانش پذیرد. پذیرندۀ دانش. قبول کننده دانش و علم. استواردارندۀ علم و دانش:
دگر گفت کای شاه دانش پذیر
خردمند و از گوهر اردشیر.
فردوسی.
چنین گفت پس یزدگرد دبیر
که ای شاه دانا و دانش پذیر.
فردوسی.
برستم چو برخواند نامه دبیر
از آن شاد شد مرد دانش پذیر.
فردوسی.
از ایوانش بردند و کردند اسیر
که دانا نبودند و دانش پذیر.
فردوسی.
فرسته گسی ساز دانش پذیر
نهان بین و پاسخ ده و یادگیر.
اسدی.
ندارد غم از پیش دانش پذیر
بچیزی که خواهد بدن ناگزیر.
اسدی.
جهاندیده دانای روشن ضمیر
چنین گفت کای شاه دانش پذیر.
نظامی

لغت نامه دهخدا

رامش پذیر

(فُ فِ رِ دَ / دِ)

مخفف رامش پذیرنده. شاد. مسرور. خوشحال. پذیرۀ رامش. قبول کننده و برتابندۀ طرب و عشرت. ملایم. بارامش:
انوشه بزی شاد و رامش پذیر
که بخت بداندیش تو گشت پیر.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

نوازش پذیر

(زَ)

پذیرندۀ مهربانی و عنایت و محبت. کنایه از زیردست و رعیت و کسی که در پناه تفقد و سرپرستی دیگری قرار دارد. که مورد نواخت و ملاطفت و مهربانی است:
چو گشتند از او آن اسیران او
به شفقت نوازش پذیران او.
نظامی

لغت نامه دهخدا